De Bordeaux Supérieur die geen Chinees dronk

Toen de pandemie uitbrak, werd het tijdens de lockdown steeds praktischer om spullen online te bestellen.
Zo ook wijn. Nu wil ik niet veel meer betalen dan bij Albert Heijn, dus ik bestelde vooral doosjes in de aanbieding met rentepunten van de ING (niet dat dat nu veel uitmaakt, maar goed...).
Onlangs viel er echter een wel heel aparte aanbieding op de mat.
Op de voorkant stond de afbeelding van een fles Château Grand Jour, Sélection Bordeaux Supérieur uit topjaar 2016.
Normaal 12,50 euro, nu 5,99 euro per fles.
Nou nou nou...
Hoe zal dat gegaan zijn? Ik stel me het volgende voor...
De baas van de Wijnbeurs hangt aan de telefoon met het Franse chateau.
De kasteelheer moppert dat hij in zijn maag zit met een overzeese zending Bordeaux voor China die wegens de pandemie op de valreep is gecancelled.
"Om hoeveel vaten gaat het?" informeert de baas van de Wijnbeurs.
"Het gaat om zee-containers! Avec bouteilles!"
"Wat zouden die Chinezen betaald hebben per fles?"
"Negen euro."
"Weet je wat? Ik maak je los van een zeecontainer voor drie euro per fles."
"Duizend bommen en granaten, ben je gek geworden? En ik al die dozen weer openmaken, alle Chinese backlabels er afweken en er Europese op plakken, zeker? Nou, weet je wat? Voor drie euro per fles accepteer je de Chinese labels. En jij bekostigt de vrachtwagen naar Nederland. En je betaalt meteen handje contantje." (Maar dat dan allemaal op z'n Frans, hè?)
Aldus geschiedde.
De baas van de Wijnbeurs liet nog een kleurig foldertje drukken met uitleg - want kleurenfolders kosten tegenwoordig ook geen drol meer sinds de drukkers zonder opdrachten zitten vanwege internet en corona.
En zo kwam het dat ik een doosje dure, maar afgeprijsde Bordeaux kocht...
Eigenlijk alleen maar om een foto op internet te kunnen zetten van dat Chinese label achterop de fles!