The first poster I ever had on my wall as a boy was this one of astronaut Buzz Aldrin. Practically all the photos made during the Apollo 11 mission were shot by Neil Armstrong. He had a camera with a wonderful Hasselblad lens attached to his astronaut suit. In the picture you can see the reflection of Armstrong's white astronaut suit in Aldrin's visor. Armstrong was the first one to step out of the lunar module in 1969. Being rather excited he said: "That’s one small step for man, one giant leap for mankind." That was not exactly what he rehearsed. He intended to say: "That’s one small step for a man, one giant leap for mankind" RIP Neil Armstrong (1930-2012)
Ik krijg de laatste tijd steeds meer helaas-berichten van mijn bank, mijn verzekering en mijn pensioenfonds. Wat me ergert is dat als ik in het verleden eens vergat op tijd iets te betalen, ik meteen een dreigbrief toegestuurd kreeg. Logisch, als er afspraken zijn gemaakt, moet iedereen zich daar aan houden. Maar inmiddels blijkt dat banken, verzekeraars en pensioenfondsen vinden, dat zij wèl het recht hebben om halverwege de spelregels te veranderen.
"Tja, meneer Meder, u heeft nu wel een levensverzekering bij ons afgesloten, en we hebben u - eerlijk is eerlijk - aan het eind van de rit een specifiek bedrag beloofd als u nu maar elke keer uw premie zou betalen, maar helaas... dat gaat niet lukken. Foutje, bedankt." Hoezo gaat dat niet lukken? Afspraak was toch afspraak? Neem je verlies dan maar, verzekeraartje!
Ik had een leuke spaarvorm afgesproken met de Friesland Bank, die bank van "willen is kunnen, Jort!" Ondertussen is die bank mooi omgevallen en overgenomen door de Rabobank. Het wachten is op de brief waarin de Rabo me vertelt: "Tja, meneer Meder, die afspraak met de Friesland Bank, dat kan niet, hè?"
Nu krijg ik weer een mail van mijn pensioenfonds. Of ik even met ze mee wil denken over de toekomst. Wat zou ik het liefste willen? Vul de enquete in! Daar blijken de opties te bestaan uit: langer doorwerken, meer premie betalen en een lager pensioen ontvangen. Hey, wat IK het liefst zou willen, staat er helemaal niet bij, namelijk: een competent pensioenfonds dat niet jarenlang met mijn premie naar het casino was gegaan, en tijdig was voorbereid geweest op de gevolgen van de vergrijzing. Al die betrouwbare banken, verzekeringen en pensioenfondsen barsten toch van de dynamische jongens en meisjes met toekomstvisie en creativiteit, als we de reclames mogen geloven? Ik heb er tot op heden weinig van gemerkt...
Oma Meder op zondag met een klaagstemmetje aan de telefoon: "Ik kan al een week bijna niet plassen."
Ik: "Hmm, dan bel je morgen de dokter: die geeft wel wat."
Oma Meder op maandag met een klaagstemmetje aan de telefoon: "Ik heb de dokter gebeld. Die heeft een kuurtje gestuurd. Nu moet ik elk kwartier plassen. Ik neem die pillen niet meer in."
Ik: "Ja, die pillen moet je wel innemen. Gisteren was je in mineur omdat je niet kon plassen. Nu is het probleem opgelost en nou ben je weer in mineur. Het houdt ook wel weer een keer op: als je leeg bent, ben je leeg."
Over dertig jaar krijgen jullie ook zulke telefoontjes van mij, he?
