Er staan veel mensen op het perron in Amsterdam - de avondspits is in volle gang.
Ik rook bij de pafpaal een sigaartje.
Even verderop spelen twee roze meisjes met elkaar; pakweg 4 tot 6 jaar.
De jongste loopt op mij af om de stempel op haar hand te laten zien: "Kijk, ik heb een zonnetje."
Ik knik en mompel zachtjes "ja".
Ze steekt haar hand nog wat verder naar voren en raakt mij aan.
"Waarom heb jij een dikke buik?"
"Van het eten."
Als ze over de buik wil wrijven, grijpt haar moeder in.
"Je moet niet zomaar aan vreemden zitten."
Het meisje kijkt beteuterd.
"Praten mag wel," voegt de moeder nog toe.
"Heb je buikpijn?" vraagt het meisje nog.
Ik schud zachtjes van nee en trek een geruststellend gezicht.
