maandag 28 mei 2012

Kadaver kijken


Vanuit het kraaiennest aan de Oostvaardersplassen zie je hem goed liggen: het kadaver. Een dood hert op een eilandje. Ze ligt met de kop naar de toeschouwer toe. Ik had gedacht dat het kadaver nu inmiddels zou zijn ontbonden, maar nee hoor, het ligt er nog bijna net zo bij als een paar maanden terug.
Toen er deze winter sneeuw en ijs lag, is het hert nietsvermoedend het ijs opgelopen. Het beest is uitgegleden en heeft zijn poot gebroken. De boswachter heeft het dier uit z'n lijden verlost met een genadeschot. Toen hebben ze van Staatsbosbeheer het lijk zo gelegd, dat het goed te zien was vanuit de uitkijkpost bij Almere. En nu komen bezoekers kijken naar het dode hert. Er liggen verrekijkers aan de ketting klaar om het beter te kunnen zien.
Vooral meisjes vinden het zielig: "Oh, hij beweegt echt niet. Hij is echt dood. Ahh, wat zielig!"
Ook Staatsbosbeheer is verbaasd dat het kadaver nog zo lang goed blijft. Het is hoogstens een beetje ingezakt: het binnenste begint eruit te lopen. Maar het bontje is nog gaaf. Het kadaver heeft ook geen last van veel aaseters. Hoogstens kruipen er torren en maden binnenin. Maar aasetende vogels blijven weg; ook de zeearend heeft zich er nog niet vertoond, wat wel een beetje werd gehoopt. De vossen nemen de moeite van een nat pak niet. Ze hebben op het vasteland ruim voldoende paté de foie gras te eten.
Misschien dat de zomerwarmte het ontbindingsproces een beetje gaat bespoedigen. Over een paar weken maar weer eens kijken naar het kadaver.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten